Nummer 3 alweer…

Na weer een heerlijk weekend (lees: K-day festival met o.a. een optreden van Goldfish en een tour naar Kaap de goede hoop en verse vis eten in de haven van Kalk Bay), was het weer tijd om aan de slag te gaan.

Maandag hebben we voornamelijk gebruikt om onze gedachten te reorganiseren.

We hebben afgelopen twee weken zo ontzettend veel nieuwe inzichten opgedaan, dat het goed was om alles eens op papier te zetten. Door middel van een soort statement cards (lees: een hele hoop post-its), konden we uiteindelijk onze inzichten categoriseren in verschillende thema’s.

Dinsdag zijn we officieel gestart met onze ideeën fase. Met behulp van een heerlijke “creatieve sessie”, zijn we weer op allerlei nieuwe inzichten gekomen. Tijdens de lunch pauze, tijdens het boodschappen doen, ontdekten we iets wat ons project een behoorlijk andere wending heeft gegeven… er bestaat heel goedkoop maandverband! Oepsss! 50 cent voor een pakje van 10 stuks.. aan de betaalbaarheid hoeft het dus niet echt te liggen. Op basis van deze bevinding gingen we in de middag verder met onze brainstorm. Hierin kwamen we onder andere tot de conclusie dat dit goedkope product helemaal niet bekend is bij de bevolking (ze kiezen dure alternatieven). Deze goedkope versie wordt namelijk ergens in een rijke omgeving in een supermarkt verkocht, niet in de buurt is van de township. Daarnaast blijft het hele stukje slechte hygiëne bestaan en weten de vrouwen nog steeds niet wat menstruatie nou precies inhoudt. Tot slot willen we ook niet een oplossing genereren die niet duurzaam is. Dit vooral gebaseerd op een artikel van Prahalad waarin hij verteld dat het bedienen van de ontwikkelingslanden met vergelijkbare niet duurzame oplossingen gigantische problemen met zich meebrengt. Dit duurzaamheids aspect (met name biologisch afbreekbaar) willen we dan ook zeker verder onderzoeken. Deze nieuwe inzichten hebben al veel oplossingen teweeg gebracht!

Verder hebben we een paar heerlijke testjes gedaan met maandverband en tampons. De producten zijn vakkundig ontleed en getest op absorptievermogen, materiaalgebruik, ed. En ja, een dergelijk experiment wordt stukken leuker als je wat siroop toevoegt aan het water;)

Woensdag kregen we bezoek van Masisi van Wyk, een vrouw die bij de gemeente van Stellenbosch werkt. Zij is zelf opgegroeid in de township en heeft erna in Eastern Cape gewoond waar ze haar studie heeft gedaan (ze mocht zelf niet studeren in Stellenbosch tijdens de apartheid). Nu is ze weer terug, en haar kinderen kunnen nu wel naar deze universiteit. Ze weet ontzettend veel en kan ons heel goed helpen door bevindingen te bevestigen of nuanceren. Een geweldige, intelligente en open vrouw! Wel weer heel confronterend om te merken dat verschillende Apartheids-verschijnselen echt nog spelen. Sommige zwarte mensen worden nog steeds als minder gezien door blanken. Zwarte mensen in townships denken vaak nog steeds in hokjes (zwart-gekleurd-wit), met henzelf als laagste bevolkingslaag. Twee dagen geleden in Woolworths raakte ze per ongeluk iemand met haar arm. Deze vrouw reageerde door haar arm even af te vegen… Ook was ze zo blij met ons gesprek en zei ze dat we zo open en geïnteresseerd waren, wat niet vaak voorkwam… ze heeft ons zelfs uitgenodigd voor de trouwerij van haar nicht volgende maand!! Fantastisch!

Donderdag en vrijdag hebben we gebruikt om alles op papier te zetten. Zoals je kan zien… we maken veel sprongen. Het is nog een hele kluif om alle inzichten te verwerken, maar we komen er wel!

Afgelopen weekend hebben we weer genoten van Kaapstad (Waterfront, Tafelberg, Camps Bay), helemaal opgeladen voor week 4!

De tweede week

En toen was het maandag!

Na de drukke eerste week zijn wij weer helemaal tot rust gekomen in het West Coast National Parc. De prachtige natuur (met struisvogels e.d.) zorgde ervoor dat wij maandag weer met een fris en fruitig gevoel aan het werk gingen in ons guesthouse de Molen. We begonnen ’s ochtends met een vergadering. Hierin werd besproken wie zich met welke projecten ging bezighouden en middels post-its werden tientallen To-Do’s uitgereikt.

We werken buiten aan een grote tafel, die wij binnen 5 minuten omtoveren tot een waar kantoor. Op de tafel ligt een overvloed van draden, accu’s, laptops, head-sets, pennen en papiertjes.. Maar zo zitten we wel lekker buiten in de zonnige schaduw! ’s Middags gingen Judith en Suze naar het HIC in Kayamandi. Daar hadden zij een afspraak met Louis en Fikiswa. Deze afspraak was erg waardevol geweest. Zij boden ons aan om te helpen met het bijeenbrengen van vrouwen die wij nodig hebben om de ‘focus groep’ beter te leren kennen en hielpen ons met het maken van nog meer interessante afspraken. Aan het einde van de middag hadden Albert en ik hadden een stuk of 20 avocado’s geplukt voor het avondeten. Helaas waren ze nog erg hard, maar we hopen dat ze over een week wel kunnen opeten. Het is wel heel erg fijn om al die fruit- en notenbomen in de tuin te hebben!

Dinsdagochtend stonden we erg vroeg op. We kwamen maandagavond tot de conclusie dat we voortaan beter eerder konden beginnen en op het heetst van de dag even een break zouden kunnen inlassen. Dit betekende dat wij om 8uur ’s ochtends klaar stonden om weer aan de slag te gaan.

’s Middags hadden we een afspraak met Harold (founder & president van MKI), bij zijn hotel. Dit was onze laatste afspraak voordat Harold ’s avonds weer het vliegtuig richting Amsterdam zou instappen. We hebben met hem al onze vorderingen en plannen doorgenomen en sloten dit af met een duik in het heerlijke zwembad. Hierna namen we afscheid van Harold. Zo bleven de vijf Nederlandse meisjes eenzaam achter in Somerset West.. Nee hoor, zielig zijn wij niet. Wij zullen de arm van Harold, die hij menigmaal uit het autoraam stak, om ons de richting te wijzen, wel missen. Maar we zullen ook Harold zelf missen natuurlijk. Wij zullen elkaar op de hoogte houden via Skype, en we zien hem waarschijnlijk eind april weer terug hier in Zuid-Afrika!

Woensdagochtend begon met een ochtendje werken aan het project. Om half 2 ’s middags hadden we een afspraak staan in Kayamandi. Wij kregen namelijk een rondleiding van Songo door de hele township. Samen met Fikiswa werden wij rondgeleid in Kayamandi, het was heel erg indrukwekkend! Tot nu toe hadden wij niet meer gezien dan de weg door de township naar het HIC, dus er viel nog veel te ontdekken! De duizenden huisjes van golfplaten, huisjes van steen, scholen, kerkjes, doktersposten, er was van alles te zien..Het was opvallend dat alle supermarkten streng beveiligd zijn. Uit de supermarkten wordt veel geroofd (daar valt iets waardevols te halen) , maar de huizen laten ze volgens Songo met rust. Ook zagen we de smerige sanitaire voorzieningen, de slechte hygiëne (vlees open en bloot liggend op tafels omringd door vliegen, honden en openliggend riool) en de toiletten. De deuren van de toiletten zijn op slot en elk toilet wordt gedeeld door minimaal 10 gezinnen die de sleutel van dit toilet bezitten. Ook zijn er geen douches aanwezig. Ik denk dat dit al een goed beeld geeft van de hygiëne in deze township.

We hebben Songo en Fikiswa vele vragen gesteld en zijn zo veel te weten gekomen over het leven in Kayamandi. Het aantal inwoners, de geschiedenis maar ook de rol van mannen en vrouwen werd o.a. uitvoerig besproken. Vreemdgaan is hier bijvoorbeeld heel normaal, elke vrouw wil een kind en een baan maar de man erbij is niet van groot belang.. Verder zijn de kindjes hier heel aanhankelijk. Ze pakken gelijk je hand, soms heb je dat niet door, en ze willen het liefst nooit meer loslaten ;) Ze zijn allemaal wel heel erg schattig..

Helaas was de batterij van onze camera al na een korte tijd leeg, dus konden we niet zoveel foto’s maken als we hadden gewild.. Dit is weer een les voor de volgende keer..

Na deze waardevolle toer gingen wij weer naar huis, waar we gelijk al onze indrukken op papier gingen uitwerken.

Donderdag hadden we een dagje ‘’rust’’. Dat betekent de hele dag aan het werk in ons guesthouse de Molen. De temperatuur was weer flink opgelopen, dus zochten wij af en toe verkoeling door een plons te nemen in het zwembad. Onze gastheer en gastvrouw, Joris en Kristy kwamen nog langs om afscheid te nemen, zij gaan met hun zoontje Daan (5 jaar) op vakantie. Van Daan kregen wij vijf prachtige ballonnen die hij had meegenomen van een verjaardagsfeestje. Hij wilde vijf ballonnen mee naar huis nemen voor vijf speciale meisjes.. Zo lief!

Vandaag zijn we weer naar Kayamandi gegaan voor een focus group met 5 vrouwen. Helaas was er 1 vrouw ziek en kon een ander de helft van de workshop meedoen, maar het was toch erg interessant! Het kwartetspel was gemaakt door Floor en Judith en middels het spel kwamen we heel veel te weten over de leefomstandigheden van deze vrouwen uit Kayamandi. Ook hebben we hen na afloop een cameraatje meegegeven met een aantal opdrachten daarbij. Volgende week zullen we deze foto’s ontwikkelen, inscannen en vervolgens aan hun teruggeven. Zo hopen we een beter beeld te krijgen van de hygiëne bij de vrouwen thuis. Na 3 uur was de sessie afgelopen en gingen de vrouwen met de cameraatjes naar huis. Nu zijn we nog de laatste dingetjes van deze week aan het afronden en dan gaan we lekker genieten van het weekend!

De volgende keer zal iemand anders de blog schrijven, maar misschien is het ook leuk om mijn functie toe te lichten.

Als medico tussen deze toekomstige ingenieurs is het heel interessant om de methodes en de manier van werken van de Industrieel ontwerpers (IO-ers) te leren kennen. Zij leren van mij weer de medische zaken die bij dit onderwerp komen kijken zoals bijvoorbeeld de infecties, HIV/AIDS, TSS en menstruatie in het algemeen. Ik help ze natuurlijk ook met de IO-kant van het project in hoeverre dat mogelijk is. Ook heb ik vorige week samen met Samantha de presentaties en workshops gegeven over Your Hygiene, Your Health, wat heel erg leuk was om te doen voor het MKI. Ik ben heel blij dat ik aan dit project mag meewerken en jullie zullen snel weer van mij horen!

De eerste week!

De eerste week is alweer voorbij, de afgelopen dagen zijn als een sneltrein gegaan. Na de hectische laatste week op de TU in Delft zijn we vrijdag morgen met zijn vieren plus Samantha (de trainster die deze week trainers opleidt tot trainer op het gebied van female hygiene) en Dr. H Robles (de founder van het MKI) in het vliegtuig gestapt naar Zuid Afrika. Minke is wat later vertrokken, maar had ook zeker een fijne reis vanaf Zwitserland en via Dubai. Enkele voorbereidingen voor de workshop zijn getroffen in het vliegtuig en ook de nodige been strek rondjes zijn gelopen. Uiteraard zijn we ook bekenden tegen gekomen in het vliegtuig en hebben we ons verhaal verschillende keren uitgelegd aan mede reizigers (spread the word).

Aangekomen op het vliegveld hebben we met succes een visum gekregen en ook de douane zijn we zonder al te veel moeite gepasseerd. De auto die we gehuurd hadden stond klaar op het vliegveld dus het links rijden kon meteen van start gaan, gelukkig is Floor erg dapper!

Na een klein uurtje rijden kwamen we aan in het plaatsje waar we de komende twee maanden wonen Somerset West. We slapen in een super mooi guesthouse, De Molen, dat eigendom is van een heel vriendelijk en behulpzaam stel.

Zaterdag hebben we Kirsty en Tom ontmoet, de South African director en de medical director van het MKI, zij zullen ons gedurende ons verblijf steunen en begeleiden. Daarnaast zijn we geïntroduceerd aan Dr. J. Braaksma en zijn vrouw, mevrouw Braaksma. Jelle is een gepensioneerd gynaecoloog en medisch ambassadeur van het MKI. Hij zal ons medisch gezien ondersteuning bieden gedurende het project.

Zondag hebben we een kerkdienst bijgewoond in de township vanuit waar wij werken, ‘Khayamandi’. In deze township, liggend naast Stellenbosch, wonen rond de 30.000 mensen. We werden daar ongelooflijk warm welkom geheten, in het gebouw van de kerk dat overdag fungeert als een kinderopvang en welke beheert wordt door Dhr. Madiba en zijn vrouw. De mis vol met liederen bezorgde een ieder van ons kippenvel. We hebben met open mond staan luisteren en ook hebben we onze ogen uitgekeken naar de mooie mannen en vrouwen die in hun zondagse kleding de kerk bezochten. Midden in de kerkdienst werd de aandacht op ons gericht, we zijn geïntroduceerd als 4 technische en 1 medische student uit Nederland bezig zijnde met een project over Female hygiene. Er wordt opnieuw veel van ons verwacht.

In de middag zijn we afgereisd richting Kaapstad, Minke is opgepikt op het vliegveld en daarna hebben we heerlijk op een terrasje de materialen voor onze context mapping sessie afgemaakt. Dit zijn boekjes en een kaartspel, middelen om het gesprek met de doelgroep te openen.

De eerste workshop dag, maandag, ging van start, rond half tien kwamen we aan bij het Health Information Centre (HIC) in Khayamandi. Zodra alle participanten, allemaal vertegenwoordigers van verscheidene centra (weeshuizen, en opvanghuizen) rondom Kaapstad, waren aangekomen begonnen we met het programma.

Na een introductie van Harold over het project en een introductie van Samantha over de workshop en de planning van de dag, konden wij de p

articipanten ons project voorleggen en vragen om het boekje speciaal gemaakt voor deze workshop in te vullen. Verschillende onderwerpen zijn hierin behandeld, onder andere welke verzorgingsproducten gebruikt worden en wat men doet na het opstaan en voor het slapen gaan. Door de boekjes te gebruiken zijn de mensen voorbereid op het onderwerp en op het feit dat zei de experts zijn en ons goed kunnen helpen.

De rest van de dag verliep super, de deelnemers aan de workshop waren heel open waardoor we veel nuttige inzichten hebben gekregen.

De tweede workshop dag, dinsdag, verliep ook fantastisch, opnieuw waren de deelnemers heel open en daarnaast was het studie materiaal zorgvuldig bekeken en uit het hoofd geleerd. Aan het einde van de dag werd het poppenkast spel wat de trainers ondertussen onder de knie hadden, uitgevoerd voor schoolmeisjes. De reacties van deze meisjes waren ongelofelijk interessant en bruikbaar.

Woensdag hebben we ons eerste bezoek aan Khayelitsha gebracht, deze community is een gigantische sloppenwijk waar 1,5 tot 2 miljoen mensen wonen, gelegen langs de snelweg van Stellenbosch naar Kaapstad. In dit centrum was een van de trainers gelijk van start gegaan met het geven van de training aan nieuwe trainers. Fantastisch om te zien hoe leergierig deze aankomende trainers zijn en hoe gemotiveerd de trainer, May, was om zijn kennis door te geven.

Donderdag is de tweede workshop van start gegaan, er was een duidelijk verschil te merken tussen deze groep en de vorige groep, door een kleiner aantal en door de afwezigheid van mannen of assertieve vrouwen, werd de sessie een stuk intiemer en persoonlijker. Het was voor sommigen van de vrouwen merkbaar lastiger om los te komen.

De tweede dag van de workshop, op vrijdag, merkten we echter dat de vrouwen stuk voor stuk ontzettend geïnteresseerd waren en minstens zo goed meedachten als vorige groep, we hebben veel nuttige inzichten gekregen in de vele discussies die op gang zijn gekomen, zoals bijvoorbeeld dat het volgens de Zuid Afrikaanse wet niet legaal is om voor je 16e sex te hebben, ook niet als je sex partner dezelfde leeftijd heeft.

Ook hebben we een uitnodiging gekregen voor een workshop in Khayelitsha georganiseerd door twee jonge vrouwen die deelnamen aan onze workshop, waarbij verschillende sprekers gedichten en boodschappen delen en waarbij kunstenaars gestimuleerd worden om hun kwaliteiten uit te buiten. Deze workshop kan voor ons heel nuttig zijn in het opbouwen van nieuwe contacten.

Opnieuw verlieten alle vrouwen de workshop als trainers met een diploma in de hand en waren ze heel erg gedreven om de kennis op hun manier door te geven.

Het succes van deeerste week en van de workshop van Samantha hebben we gevierd met een glas wijn bij heerlijke Zuid Afrikaanse Braai!

Op zaterdag is er nog even doorgewerkt omdat wij een afspraak hadden met twee professoren van de universiteit van Stellenbosch. Samenwerking met de universiteit van Stellenbosch is tijdens ons verblijf gewenst omdat we graag gebruik maken van de kennis van studenten en professoren uit Zuid Afrika, daarnaast willen we graag werken in de bibliotheek en een prototype bouwen in de werkplaats. De aanvraag zal maandag door de professoren die we gesproken hebben ingediend worden bij het international office.

Maandag zullen we dan eindelijk zelfstandig van start gaan met het project, een meeting met Fikiswa, het hoofd van het HIC te Kayamandi, waarin we onze planning zullen voorleggen, staat gepland. We hebben veel te doen deze week!